A Dream on Toe-Toe
“รองเท้า Birkenstock ช่วยคืนสมดุลสู่ชีวิตฉัน เพราะมันแตกต่างจากรองเท้าบัลเลต์อย่างสิ้นเชิง”
– โรมานีย์ พาจเดค
โรมานีย์ พาจเดค (Romany Pajdak) นักแสดงหลักของ รอยัล บัลเลต์ ลอนดอน (Royal Ballet London)
ชีวิตของโรมานีย์เวียนว่ายอยู่กับการเต้นบัลเลต์ เธอรู้ว่าตัวเองต้องการเป็นนักเต้นบัลเลต์อาชีพตั้งแต่อายุ 10 ขวบ ซึ่งนับเป็นการตัดสินใจอันแน่วแน่ที่ต้องอาศัยความมุมานะพยายามอย่างเอกอุ เนื่องจากต้องอาศัยวินัยอย่างมากกว่าที่จะก้าวมาเป็นหนึ่งในนักเต้นบัลเลต์ที่เก่งที่สุดของโลก เมื่อเราได้แวะไปเยี่ยมเยือนโรมานีย์ที่กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ เธอได้เล่าให้เราฟังถึงบทบาทของรองเท้า Birkenstock ที่มีส่วนในชีวิตของเธอ
กว่าที่โรมานีย์จะได้รับตำแหน่งให้เป็นนักแสดงหลักของ รอยัล บัลเลต์ ที่มีชื่อเสียงระดับโลกนั้นไม่ได้มาเพียงชั่วข้ามคืน โดยสิ่งที่เป็นเหมือนการจุดประกายความฝันอันยาวไกลนี้คือ ภาพยนตร์บัลเลต์เรื่อง เจ้าหญิงนิทรา (The Sleeping Beauty) ซึ่งเธอยังคงจำมันได้ดี ราวกับเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานนี้ “วันนั้นเป็นวันเสาร์ที่ 13 พฤษภาคม ปี 1995 ตอนนั้นฉันอายุแค่ 10 ขวบ แล้วฉันก็ลุกขึ้นเต้นไปรอบๆ ห้องนั่งเล่น” จากนั้นเธอก็ได้เล่าถึง วิเวียน่า ดูแรนต์ (Viviana Durante) นักเต้นหลักผู้รับบทเจ้าหญิงออโรร่า “ระหว่างที่ดูภาพยนตร์ไปฉันก็เต้นรำไปรอบๆ โดยรู้สึกว่าตัวเองเป็นออโรร่า แล้วจากนั้นฉันก็จำได้ว่าตัวเองหยุดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดขึ้นว่า ‘ใช่ นี่คือสิ่งที่ฉันต้องการจะทำ’ นี่แหละ”
ไวท์ ลอดจ์ – สถานที่แสนพิเศษ
ระหว่างการสนทนา โรมานีย์ได้อธิบายถึงความรู้สึกอันปนเปของตัวเองในช่วงที่เข้ามาเรียนที่ ไวท์ ลอดจ์ ซึ่งเป็นโรงเรียนสอนบัลเลต์ของรอยัล บัลเลต์ อันเลื่องชื่อ “ฉันไม่คิดว่าพ่อแม่ของฉันจะเคยจินตนาการถึงการส่งลูกๆ ไปอยู่โรงเรียนประจำมาก่อน พวกท่านต้องการเลี้ยงดูพวกเราด้วยตัวเอง นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเราถึงสนิทกับพ่อแม่มาก แต่ก็นั่นแหละ ฉันเป็นผู้หญิงมีความมุ่งมั่นสูงมาก” เธอเล่าพร้อมหัวเราะออกมา
โรมานีย์ประสบความสำเร็จในการออดิชั่นเพื่อคัดเลือกเข้าเรียนเมื่ออายุ 11 ปี ตอนแรกเธอค่อนข้างจะประหม่ากับบรรยากาศภายในโรงเรียนประจำ “ที่โรงเรียนทุกคนหายใจเข้าออกเป็นบัลเลต์ ฉันหมายความว่าทุกคนนั่นเป็นเช่นนั้นจริงๆ เพราะพวกเขาต้องการยึดการเต้นบัลเลต์เป็นอาชีพและพวกเขาต้องการทำให้ดีที่สุดเท่าที่สามารถทำได้!” ซึ่งโรมานีย์นั้นมีความหนักแน่นและพากเพียรเรื่อยมา จนเมื่ออายุได้ 18 ปี เธอกลายเป็นเพียงคนเดียวที่สำเร็จการศึกษา จากนักเรียนหญิงกว่า 27 คนที่เริ่มเข้าเรียนในเวลาเดียวกัน
เส้นทางความฝันอันยาวไกล
การได้รับการแต่งตั้งให้เป็นนักแสดงของรอยัล บัลเลต์ นั้นคือฝันที่กลายเป็นจริง โรมานีย์จำความรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าตัวเองรู้สึกอย่างไร เมื่อรู้ว่าความสามารถของเธอได้รับการยอมรับแล้ว “มันเกือบจะช็อคเลยก็ว่าได้ ฉันใช้เวลาหลายปีในการผลักดันและเฝ้าฝันให้สิ่งนี้เกิดขึ้นแล้วมันก็เกิดขึ้นจริงๆ ฉันเลยพูดว่า ‘โอเค ขอบคุณ’ แล้วออกจากห้อง เดินตรงไปที่ชั้นเรียนเต้นรำ ทันทีที่ฉันเริ่มเต้น ฉันพูดว่า ‘ไม่ ไม่ต้องกังวลเรื่องการจะไปถึงฝันอีกแล้ว ฉันกำลังจะไปที่บริษัท Royal Ballet’ นี่คือที่ที่ฉันอยู่และเป็นที่ที่ฉันควรจะอยู่’”
ณ ฝั่งฝันนั้น
Royal Ballet เป็นหนึ่งในบริษัทบัลเล่ต์ที่ดีที่สุดในโลกและเป็นที่ตั้งค่ามาตรฐานบัลเล่ต์คลาสสิกเอาไว้ สำหรับโรมานีย์ สถานที่นี้หมายถึงชั่วโมงของการฝึกอบรมและต้องรักษาวินัยอย่างเคร่งครัดหกวันต่อสัปดาห์ เมื่อมีการแสดง วันทำงานของเธอจะเริ่มเวลา 10.30 น. พัก 2 ชั่วโมง ตั้งแต่เวลา 17.30 น. ตามด้วยการแสดง 3 ชั่วโมง สิ้นสุดเวลา 22.30 น. – มันเป็นช่วงวันที่ยาวนาน
เท้าคือส่วนสำคัญที่สุดของร่างกาย
การระบำบนปลายเท้า (En Pointe) เป็นรูปแบบการแสดงออกที่เกี่ยวข้องกับร่างกายทั้งหมด เท้าคือส่วนที่รับบทหนักมากที่สุดและต้องทนต่อความตึงเครียดมากที่สุด ดังนั้นนักแสดงทุกคนจึงต้องอุ่นเครื่องทุกครั้งที่มีการหยุดพัก เพื่อป้องกันการบาดเจ็บและ “เพื่อความยืดหยุ่น ความอ่อนช้อย และปฏิกิริยาตอบสนองที่รวดเร็ว” โรมานีย์อธิบายว่า “ฉันใช้ถุงเท้าและรองเท้า Moon Boots นุ่มๆ เยอะมากเพื่อให้เท้าของฉันอบอุ่น”
“สิ่งที่สบายที่สุดที่ต้องมีติดบ้าน”
หลังจากการฝึกซ้อมและขึ้นแสดงหลายต่อหลายรอบ เท้าของเธอต้องการการปรนนิบัติเมื่อกลับถึงบ้าน นั่นหมายรวมถึงการสวมใส่รองเท้า Birkenstocks ด้วย “Birkenstocks เป็นสิ่งที่สบายที่สุดที่ต้องมีติดบ้าน” โรมานีย์กล่าว เธอจำรองเท้า Birkenstock ได้ตั้งแต่ยังเป็นเด็ก เพราะตอนอายุ 3 ขวบ เธอเคยลองสวมรองเท้าแตะ Birkenstock ของพ่อ
จากความทรงจำอันชวนคิดถึง ตอนนี้เธอเลือกสวมรองเท้า Birkenstocks เพราะความจำเป็นอย่างยิ่ง “ความจริงที่ว่าเท้าคือสิ่งที่สำคัญกับฉันมาก และเราไม่ค่อยใส่ใจดูแลเท้าของตัวเองมากนักเวลาที่ต้องสวมรองเท้าบัลเลต์ แต่ทันทีที่ถอดรองเท้าบัลเลต์ออก เท้าคือสิ่งที่สำคัญที่สุด” หลังเท้าและนิ้วเท้าที่ถูกบีบเข้าไปในรองเท้าถูกคลายออกด้วยความโล่งอกและเท้าก็เป็นส่วนที่ต้องได้รับการซัพพอร์ทเช่นกัน “สำหรับรองเท้า Birkenstocks เหมือนกับว่าพวกมันปรับตัวเองให้เข้ากับเท้าของคุณ ดังนั้นมันจึงเป็นสิ่งที่ตรงกันข้ามกับรองเท้าบัลเลต์โดยสิ้นเชิง และนี่คือเหตุผลว่าทำไม Birkenstock ถึงทำให้ชีวิตฉันเกิดสมดุล” โรมานีย์กล่าว ก่อนจะปล่อยหัวเราะออกมา
กิจวัตรประจำวันหลังสิ้นการแสดง
การดูแลเท้าเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งสำหรับเหล่านักเต้น บางคนเลือกใช้น้ำแข็งใช่วงเวลาเย็นเพื่อการบรรเทาความเจ็บและการอักเสบที่เท้า ขณะที่โรมานีย์เลือกที่จะแช่เท้าในน้ำร้อนแทน เธอได้รับคำแนะนำจากผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทางด้านการรักษาโรคผิวหนังช่วงเท้า นอกจากนี้ยังใช้น้ำมันอัลมอนด์และทิงเจอร์อาร์นิก้าในการบำรุงเล็บเท้าของเธออีกด้วย
โรมานีย์ยังใช้เทคนิคการนวดเท้าแบบพิเศษอยู่เป็นประจำ โดยเอาปลายเท้าแตะลูกบอลขนาดต่างๆ การนวดแบบนี้อาจไม่น่าอภิรมย์และสร้างความเจ็บปวดอย่างยิ่งยวด แต่มันช่วยให้เท้าของเธอได้ผ่อนคลายตลอดสามปีครึ่งที่ต้องยืนทำการแสดงบนปลายเท้า
ในตอนท้ายของการสนทนา เราถามโรมานีย์ว่าเธอต้องสวมรองเท้าบัลเลต์นี้มานานกี่ชั่วโมงแล้ว เธอคำนวณให้ฟังว่า หากรวมถึงช่วงฝึกหัดของเธอด้วย เธอสวมรองเท้าบัลเลต์เป็นเวลา 30,000 ชั่วโมง เท่ากับว่าเธอระบำบนปลายเท้าไม่หยุดเป็นเวลาสามปีครึ่ง นี่เป็นส่วนหนึ่งของกิจวัตรประจำวันของนักบัลเลต์เช่นเธอ
LADYISSUE คือ เว็บผู้หญิงอันดับ 1 อัพเดทกระแสฮิต ทาง LINE ฟรี !
Add friend ที่ ID : @ladyissue
